︎Dr. Κωνσταντίνος Ψωμαδέρης MD,DDS,PhD

Γναθοχειρουργός – Στοματικός Χειρουργός

Διευθυντής Στοματικής & Γναθοπροσωπικής Κλινικής Ερρίκος Ντυνάν
Διδάκτωρ Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

doctor-any-time-logo-350x200
9.9 /10

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

PikPng4
4,6 / 5

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δευτέρα έως Παρασκευή

Ωράριο : 10:00 – 21:00

 214 4088010

︎Dr. Ψωμαδέρης Κωνσταντίνος  MD,DDS,PhD

Γναθοχειρουργός – Στοματικός Χειρουργός

Ορθογναθική Χειρουργική

Η Ορθογναθική Χειρουργική, προϋποθέτει την μεγάλη εμπειρία ενός Γναθοχειρουργού καθώς απαιτεί και λειτουργικό όσο αισθητικό αποτέλεσμα. Θέλει σωστό σχεδιασμό, καλή πρόβλεψη και πρόγνωση, καθώς επίσης και αποφυγή διεγχειρητικών και μετεγχειρητικών επιπλοκών.

Ορθογναθική Χειρουργική

ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Διάρκεια

2 - 4 Ώρες

Αναισθησία

Γενική Αναισθησία

Εξετάσεις

Αξονική Τομογραφία, Πανοραμική Ακτινογραφία

Τελικό Αποτέλεσμα

1 Μήνας

Ορθογναθική Χειρουργική

Η διόρθωση των ανωμαλιών των γνάθων και των οστών του προσώπου αποτελεί το αντικείμενο της ορθογναθικής χειρουργικής. Αυτό επιτυγχάνεται κατά κύριο λόγο με διορθωτικές οστεοτομίες, κατά τις οποίες διαχωρίζονται τα οστά των γνάθων και τοποθετούνται σε νέες θέσεις, με διατήρηση της αιμάτωσής τους.

Οι συνηθέστερες ενδείξεις ορθογναθικών επεμβάσεων είναι οι δυσπλασίες του προσώπου, προβλήματα στη μάσηση και την ομιλία λόγω κακής σύγκλεισης και αισθητικοί λόγοι. Οι ανωμαλίες που συναντώνται συνήθως είναι ο προγναθισμός και ο οπισθογναθισμός της άνω και της κάτω γνάθου. Κάθετες ανωμαλίες, π.χ. ανεωγμένη δήξη ή ουλικό χαμόγελο, μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν με τη βοήθεια της ορθογναθικής χειρουργικής, καθώς και περιπτώσεις ασυμμετρίας, στις οποίες το ένα ημιμόριο του προσώπου παρουσιάζει υποπλασία ή υπερπλασία. Η ορθογναθική χειρουργική παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των συγγενών κρανιοπροσωπικών συνδρόμων, σε άλλες αναπτυξιακές ανωμαλίες του κρανίου και του προσώπου, καθώς και στην αντιμετώπιση των σχιστιών του χείλους και της υπερώας.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η χειρουργική επέμβαση γίνεται μετά την εφηβεία όταν έχει σχεδόν ολοκληρωθεί η αύξηση των γνάθων. Εξαίρεση αποτελούν οι πολύ σοβαρές δυσμορφίες και οι περιπτώσεις όπου υπάρχουν σοβαρά ψυχολογικά ή κοινωνικά προβλήματα. Για την αντιμετώπιση αυτών των περιπτώσεων ο Στοματικός και Γναθοπροσωπικός Χειρουργός συνεργάζεται στενά με τον ορθοδοντικό και άλλες οδοντιατρικές και ιατρικές ειδικότητες.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων απαιτείται προεγχειρητική ορθοδοντική θεραπεία, για την όσο το δυνατό καλύτερη προετοιμασία της οδοντικής σύγκλεισης.

Μετά την επέμβαση ακολουθεί μετεγχειρητική ορθοδοντική θεραπεία για την τελειοποίηση του αποτελέσματος.

ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Κάνοντας οστεοτομία σε μακρά οστά (κνήμη και περόνη), ο Ρώσος ορθοπεδικός Ιλιζάροφ, απέδειξε ότι είναι δυνατή η προοδευτική επιμήκυνση αυτών των οστών με ελεγχόμενη διάταση των οστικών κολοβωμάτων, χωρίς να χρειάζονται οστικά μοσχεύματα. Η τεχνική αυτή επηρέασε σημαντικά την ορθοπεδική και εφαρμόζεται ήδη με επιτυχία και στα οστά του προσωπικού κρανίου, κυρίως στις παρακάτω περιπτώσεις:

  • Διατατική οστεογένεση για την επιμήκυνση της κάτω γνάθου.Αναφέρεται είτε σε περιπτώσεις υποπλασίας είτε σε περιπτώσεις δυσμορφίας λόγω τραύματος ή εκτομής όγκου.
  • Διατατική οστεογένεση του μέσου τριτημορίου του προσώπου. Σε επιλεγμένες περιπτώσεις κρανιοπροσωπικών δυσμορφιών η μέθοδος αυτή μπορεί να έχει καλά αποτελέσματα, χωρίς να χρειαστούν μεγάλες χειρουργικές επεμβάσεις με τοποθέτηση μοσχευμάτων.
  • Κάθετη διατατική οστεογένεση της υπολειμματικής φατνιακής ακρολοφίας. Εφαρμόζεταιμε σκοπό την αύξηση του όγκου των γνάθων χωρίς μόσχευμα, για την τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων.

Οι χειλεοσχιστίες μπορεί να ποικίλουν και να παρουσιαστούν με διάφορες μορφές και συνδυασμούς. Ενδεικτικά, μπορεί να παρατηρηθούν από εντυπώματα του χείλους μέχρι και πλήρεις σχιστίες που περιλαμβάνουν τη βάση της ρινός και μπορούν να σχετίζονται με σχιστίες της πρωτογενούς ή της δευτερογενούς υπερώας.

Επιπλέον, οι σχιστίες μπορούν να είναι ετερόπλευρες ή αμφοτερόπλευρες, τέλειες ή ατελείς. Η υπερωιοσχιστία μπορεί να είναι ετερόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη και ποικίλλει από τη δισχιδή σταφυλή μέχρι την πλήρη σχιστία της σκληρής και μαλακής υπερώας.

Μπορεί να παρουσιαστεί και σε υποβλεννογόνια μορφή. Οι σχιστίες αποτελούν συχνά εκδηλώσεις συνδρόμων του πρώτου και του δεύτερου βραγχιακού τόξου όπως το σύνδρομο Pierre Robin.

Η δυσπλασία μπορεί να έχει επιπτώσεις στην αισθητική του προσώπου, στην ακοή, την ομιλία, την πρόσληψη τροφής και την κοινωνική ένταξη του ασθενή. Δείκτες δυσλειτουργίας και παραμόρφωσης είναι η υποτροπιάζουσα μέση ωτίτιδα, η κώφωση, οι ανωμαλίες του λόγου, η στοματορινική επικοινωνία, τα προβλήματα στην πρόσληψη τροφής και στην κατάποση καθώς και ψυχοκοινωνικές δυσκολίες.

Στη θεραπεία της σχιστίας, η χειρουργική επέμβαση κατέχει την κεντρική θέση. Η επιλογή της σωστής τεχνικής από τον εξειδικευμένο Γναθοχειρουργό, θα πρέπει να βασίζεται στην πλήρη κατανόηση των ανατομικών στοιχείων που εμπλέκονται.

Ο σκοπός της επέμβασης είναι η αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας και η διευκόλυνση της φυσιολογικής ανάπτυξης όλων των στοιχείων που επηρεάζονται από τη σχιστία. Έχει παρατηρηθεί ότι, οι τεχνικές που βασίζονται στις παραπάνω παραδοχές, αποφέρουν τα καλύτερα αποτελέσματα μακροπρόθεσμα. Ακόμα, όμως, και με τις ιδανικότερες προϋποθέσεις, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητες και συμπληρωματικές χειρουργικές επεμβάσεις.

Κατά την ανάπτυξη του παιδιού, είναι πιθανό να χρειαστούν και άλλες χειρουργικές επεμβάσεις. Σε περίπτωση που τα προβλήματα λόγου δεν μπορούν να λυθούν μόνο με λογοθεραπεία, μπορεί να χρειαστεί συμπληρωματική υπερωιοπλαστική, επιμήκυνση της υπερώας και φαρυγγοπλαστική. Αργότερα, στις σχιστίες που περιλαμβάνουν τη φατνιακή απόφυση, τοποθετείται χειρουργικά οστικό μόσχευμα στη σχιστία στην ηλικία των 7 έως 11 ετών.

Με την ολοκλήρωση της ανάπτυξης, είναι πιθανόν να χρειαστούν ορθογναθικές επεμβάσεις για τη διόρθωση της ανώμαλης ανάπτυξης των οστών του προσώπου, ιδίως της υποπλασίας της άνω γνάθου. Επίσης, μπορεί να υπάρχει δυσμορφία της ρινός η οποία πρέπει να διορθωθεί με ρινοπλαστική.

Σημειώνεται ότι, απαραίτητες προϋποθέσεις για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος αποτελούν η προσήλωση στο πρωτόκολλο αντιμετώπισης και η καλή συνεργασία των διαφόρων ειδικών.

VIDEO