Οστική ανάπλαση: Τι είναι τα οστικά μοσχεύματα;
Η οστική ανάπλαση με οδοντικό μόσχευμα οστού αποτελεί μια διαδικασία κατά την οποία ο γναθοχειρουργός αντικαθιστά το χαμένο οστό στην γνάθο του ασθενούς με υλικό μοσχεύματος οστών. Αυτή η διαδικασία έχει ως σκοπό την αναγέννηση του οστού ώστε αυτό να βρίσκεται σε επάρκεια και να στηρίξει στη συνέχεια αποτελεσματικά ένα εμφύτευμα.
Καθώς το φυσικό οστό μεγαλώνει, απορροφά το υλικό μοσχεύματος, με αποτέλεσμα μια πλήρως ενσωματωμένη περιοχή νέου οστού.
Μάλιστα, σε ήπιες περιπτώσεις ενδοστικών βλαβών, μπορούμε να συνδυάσουμε την τοποθέτηση του εμφυτεύματος με την αναγέννηση οστού.
Ποιοι είναι οι τύποι μοσχευμάτων;
Υπάρχουν τέσσερις τύποι μοσχευμάτων οστών:
- Τα αυτομοσχεύματα (Αυτογενές μόσχευμα) χρησιμοποιούν οστικό ιστό που λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή. Συνήθως, ο γναθοχειρουργός λαμβάνει αυτόν τον ιστό είτε ενδοστοματικά, είτε από το πηγούνι, τη κνήμη ή το ισχίο του ασθενούς.
- Τα αλλομοσχεύματα (αλλογενές μόσχευμα) προέρχονται από ανθρώπινο δότη, που έχει υποστεί ειδική επεξεργασία και είναι απολύτως ασφαλές, δηλαδή ουδέτερο στις ανοσολογικές αντιδράσεις και απαλλαγμένο από ασθένειες του ξενιστή. Είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει σε δυναμική με το αυτογενές μόσχευμα και το προμηθευόμαστε από ειδικές τράπεζες.
- Τα ξενομοσχεύματα είναι μοσχεύματα βόειας προέλευσης και χρησιμοποιούν τα ανόργανα τμήματα των οστών των ζώων, καθώς όλα τα οργανικά έχουν απομακρυνθεί με ειδική επεξεργασία. Με αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών.
- Συνθετικά – Αλλοπλαστικά μοσχεύματα. Τέτοια είναι το ανθρακούχο ασβέστιο, τα βιοκεραμικά και οι βιοΰαλοι. Τα μοσχεύματα αυτά δημιουργούνται από συνθετικά υλικά και είναι πιο οικονομικά.
Σύμφωνα με το περιοδικό Journal of Pharmacy and BioAllied Sciences, οι επαγγελματίες θεωρούν τα αυτόλογα / αυτομοσχεύματα το χρυσό πρότυπο για υλικό μοσχεύματος οστών. Το αυτογενές μόσχευμα είναι το πιο “ικανό” για να οδηγήσει σε οστική ανάπλαση, καθώς διαθέτει την απαραίτητη αρχιτεκτονικη δομή και τα οστεογεννητικά κύτταρα. Όμως, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε τον οδοντίατρό σας προκειμένου να προχωρήσετε στην καλύτερη επιλογή για τη θεραπεία σας.
Γιατί χρειάζομαι οστικό μόσχευμα;
Η τοποθέτηση οστικών μοσχευμάτων είναι μια διαδικασία ρουτίνας για τη σταθεροποίηση του οστικού ιστού στη γνάθο. Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για εμφυτεύματα δοντιών, γίνεται μια μικρή τρύπα στην σιαγόνα του ασθενούς για να κρατήσει το εμφύτευμα, το οποίο είναι ένα μικρό στέλεχος τιτανίου που αγκυλώνει το τεχνητό δόντι στη θέση του.
Για να γίνει αυτό, τα οστά στη γνάθο πρέπει να είναι αρκετά φαρδιά και σταθερά ώστε να συγκρατούν το εμφύτευμα.
Συνήθως το μόσχευμα των οστών χρησιμοποιείται όταν ο ασθενής είχε τραύμα στη γνάθο ή έχει εκτεταμένη φθορά των δοντιών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο ιστός των οστών μπορεί να έχει χαθεί λόγω ατροφίας και απορρόφησης. Εάν το οστό της γνάθου σας έχει ατροφήσει ή δεν είναι αρκετά ισχυρό, η πίεση που ασκείται στη σιαγόνα από το επαναλαμβανόμενο μάσημα μπορεί να βλάψει το οδοντικό εμφύτευμα και να αυξήσει τον κίνδυνο αποτυχίας του οδοντικού εμφυτεύματος.
Όταν ο οδοντίατρος σας διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει επαρκής οστικός ιστός για να υποστηρίξει τα οδοντικά εμφυτεύματα, θα σας προτείνει ένα οστικό μόσχευμα. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί επίσης να είναι υποψήφιοι για συνθετικό υλικό μοσχεύματος οστών ανάλογα με τη σοβαρότητα της βλάβης στη φυσική γνάθο.
Ποια είναι η Διαδικασία Τοποθέτησης Μοσχεύματος Οστού
Όπως προαναφέραμε, το οστικό μόσχευμα για εμφυτεύματα δοντιών είναι μια διαδικασία ρουτίνας που εκτελείται εδώ και χρόνια σε καθημερινή βάση στην Κλινική μας Oralis Dental Center υπό τους Κ. Ψωμαδέρη, Γναθοχειρουργός και Μ. Φτούλη, Εμφυτευματολόγος.
Πριν από τη χειρουργική επέμβαση, χορηγείται αναισθησία ή ενδοφλέβια καταστολή για την πρόληψη τυχόν δυσφορίας. Ο γναθοχειρουργός καθαρίζει την περιοχή και μετά κάνει μια τομή μέσω του ιστού των ούλων για να εκθέσει την περιοχή που απαιτεί το οστικό μόσχευμα. Ο υγιής οστικός ιστός, ή συνδυασμένος οστικός ιστός, στη συνέχεια τοποθετείται μεταξύ των δύο τμημάτων του οστού που πρέπει να συντηχθούν.
Εδώ υπάρχουν 2 περιπτώσεις, ανάλογα με την κάθε περίπτωση ξεχωριστά (τον βαθμό ατροφίας της γνάθου κλπ):
- Άμεση τοποθέτηση εμφυτεύματος και μοσχεύματος οστού. Εδώ θα χρειαστεί επούλωση τουλάχιστον 3-6 μηνών έτσι ώστε να γίνει πλήρης οστεοενσωμάτωση, πριν τοποθετεί η προσθετική εργασία.
- Πρώτα γίνεται η τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος και, αφού γίνει πλήρης επούλωση του οστού, τότε τοποθετείται το εμφύτευμα. Ο χρόνος επούλωσης μπορεί να διαρκέσει αρκετές εβδομάδες για να επιτρέψει την αναγέννηση του οστού της γνάθου προκειμένου να τοποθετηθούν τα οδοντικά εμφυτεύματα. Έπειτα, θα χρειαστείτε αρκετές ακόμη εβδομάδες για να επουλωθείτε μετά την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων πριν από τη στερέωση του στηρίγματος και της στεφάνης. Εδώ ο χρόνος συνολικά, από την στιγμή που θα μπει το μόσχευμα οστού μέχρι να τοποθετηθεί η προσθετική εργασία, θα είναι το ελάχιστο 8 μήνες.
Τύποι Οστικής Ανάπλασης
Μετατόπιση Κάτω Φατνιακού Νεύρου
Αυτή η επέμβαση μειώνει την απώλεια οστού μετά την εξαγωγή των δοντιών τοποθετώντας ένα μόσχευμα οστού στην υποδοχή και καλύπτοντάς το με μεμβράνη φραγμού αμέσως μετά την αφαίρεση του δοντιού. Έτσι διατηρούμε το πάχος του οστού ώστε να μην απορροφήθει και να μπορέσει να τοποθετηθεί στη συνέχεια ένα εμφύτευμα.
Κατευθυνόμενη οστική αναγέννηση
Είναι η πιο συνηθισμένη τεχνική οστικής ανάπλασης. Όταν υπάρχει έλλειψη οστού και δεν υπάρχει χώρος για να τοποθετηθεί το εμφύτευμα, τοποθετούμε όσο μόσχευμα οστού χρειάζεται για να μπορέσει να υπάρξει χώρος να τοποθετηθεί το εμφύτευμα. Τοποθετούμε μια μεμβράνη πάνω από το μόσχευμα οστού για να το προστατέψει και έπειτα “σφραγίζουμε” από πάνω το ούλο με ράμματα. Το αφήνουμε να θρέψει για τουλάχιστον 3-6 μήνες, πριν τοποθετηθεί η προσθετική εργασία.
Ανάπλαση οστικού ελλείματος με οστικά block
Ένας σοβαρός τραυματισμός στη γνάθο ως αποτέλεσμα ατυχήματος ή άλλου τραύματος, θα μπορούσε να προκαλέσει πολλά προβλήματα στην γνάθο. Σε αυτήν την περίπτωση, ο γναθοχειρουργός θα πάρει ένα μεγάλο κομμάτι οστού από το πίσω μέρος της γνάθου και θα το κρατήσει στη θέση του με βίδες τιτανίου έως ότου συνδεθεί με τον περιβάλλοντα οστικό ιστό. Τα οδοντικά εμφυτεύματα μπορούν στη συνέχεια να εισαχθούν μόλις αυτό το οστό, τα ούλα και ο ιστός γύρω από αυτά επουλωθεί.
Ανύψωση Ιγμορείου
Συνήθως, η άνω σιαγόνα δεν έχει αρκετό ύψος οστού ώστε να μπορεί να κρατήσει μόνο του ένα οδοντικό εμφύτευμα, αυτό συμβαίνει όταν είναι για πολλά χρόνια χωρίς δόντια ο ασθενής σε εκείνη την περιοχή. Όταν υπάρχει ανάγκη τοποθέτησης εμφυτεύματος στην άνω γνάθο, η χρήση μοσχεύματος οστού για την κατασκευή κατάλληλης βάσης για τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι συνήθης πρακτική. Τα οστά δημιουργούν πρόσθετη υποστήριξη για την κοιλότητα των ιγμορείων. Η θεραπεία για αυτή τη χειρουργική επέμβαση πριν από την τοποθέτηση οδοντικών εμφυτευμάτων μπορεί να διαρκέσει από 4-9 μήνες λόγω της ευαίσθητης ανατομίας της κοιλότητας των κόλπων.
Υπάρχουν 2 ειδών ανυψώσεις ιγμορείων:
1.Η ανοιχτή ανύψωση ιγμορείου. Οπού ανοίγεται ένα παράθυρο στο οστό του ιγμορείου και εκεί τοποθετούμε οστικό μόσχευμα οπού θα δημιουργηθεί οστό για να σταθεροποιηθούν τα εμφυτεύματα. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούμε ή να τοποθετήσουμε άμεσα το εμφύτευμα ή να περιμένουμε να δημιουργηθεί το οστό και να τοποθετήσουμε τα εμφυτεύματα σε δεύτερο χρόνο, δηλαδή μετά από 7-8 μήνες.
2. Η κλειστή ανύψωση ιγμορείου. Εδώ ανοίγουμε την τρύπα στο οστό κανονικά όπως θα τοποθετούσαμε ένα απλό εμφύτευμα και τοποθετούμε οστικό μόσχευμα στο βάθος κάτω από την μεμβράνη του ιγμορείου έτσι ώστε να δημιουργηθεί ο απαραίτητος χώρος για να τοποθετηθεί το εμφύτευμα.
Ανάπλαση με αυξητικούς παράγοντες
Η χρήση αυτόλογων αυξητικών παραγόντων είναι μια σύγχρονη μέθοδος με πληθώρα εφαρμογών στην ιατρική. Τώρα πια χρησιμοποιείται και στην Οδοντιατρική, καθώς προάγει την ανάπλαση του οστού και την επούλωση των ιστών του στόματος.
Οστική Ανάπλαση και Μετεγχειρητικές Οδηγίες
Αν και χρονοβόρα, τα μοσχεύματα οστών είναι ένα ουσιαστικό και απαραίτητο μέρος κάθε διαδικασίας εμφύτευσης. Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο ασθενείς μπορεί να παρουσιάσει τυπική δυσφορία, όπως πρήξιμο ή μελάνιασμα στα ούλα ή του δέρματος και μικρή αιμορραγία, αλλά αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες υποχωρούν γρήγορα. Επίσης, υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί στη διατροφή, όπως η αποκλειστική κατανάλωση μαλακών τροφών κατά την επούλωση, μετά από κάθε στάδιο του οστικού μοσχεύματος και της διαδικασίας εμφύτευσης.
Το σημαντικότερο στην δημιουργία οστού για εμφυτεύματα είναι ότι ο ασθενής θα αισθάνεται σαν να έχει τα δικά του δόντια και όχι να αντιλαμβάνεται την κινητικότητα μιας μασέλας. Επίσης δεν θα αναγκαστεί να τροχίσει δικά του υγιή δόντια για την δημιουργία γέφυρας.
Στην Κλινική μας χρησιμοποιούμε τις πιο πρωτοποριακές μεθόδους και η έμπειρη ιατρική μας ομάδα ενημερώνεται συνεχώς για τις νέες εξελίξεις πάνω στα εμφυτεύματα έτσι ώστε να σας προσφέρουν το καλύτερο δυνατό σχέδιο θεραπείας, προσαρμοσμένο στα δικά σας δεδομένα.
