Ο ομαλός λειχήνας στόματος είναι μια φλεγμονώδης πάθηση που επηρεάζει το εσωτερικό του στόματος και συχνότερα εκδηλώνεται με “μπαλώματα” από δαντελωτές λευκές κηλίδες. Ενδέχεται να παρουσιαστεί πόνος στο σημείο της λοίμωξης, όπως και αλλοιώσεις στη γλώσσα και τα ούλα.
Πρόκειται για μια αυτοάνοση κατάσταση που συνήθως αποτελεί παρενέργεια κάποιας φαρμακευτικής αγωγής, σε αλλεργιογόνες ουσίες σε οδοντιατρικά υλικά, καθώς και στο στρες, σε κάποιο τραύμα ή σε κάποια ιογενή μόλυνση. Δεν είναι μεταδοτικός, αλλά δημιουργεί επώδυνες πληγές στο στόμα που δυσκολεύουν πολύ την κατανάλωση τροφίμων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ομαλός λειχήνας είναι προπομπός του καρκίνου του στόματος, επομένως δεν πρέπει να αφήνεται αθεράπευτος.
Πρόκειται για μια πάθηση που επηρεάζει το 1-2% του πληθυσμού και εμφανίζεται κυρίως μετά τα 45 έτη, με προτίμηση στις γυναίκες. Η ασθένεια είναι χρόνια και πρακτικά ανίατη. Φυσικά, υπάρχουν ορισμένες θεραπείες που βοηθούν στη διαχείριση των συμπτωμάτων.
Η στοματική υγιεινή είναι ένας βασικός παράγοντας, καθώς η σωστή καθαριότητα του στόματος μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης του ομαλού λειχήνα. Πολύ βασικό ρόλο παίζει επίσης και η διατροφή, καθώς οι πικάντικες και όξινες τροφές ενδέχεται να προκαλέσουν ερεθισμούς ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα. Αντίθετα, οι τροφές που είναι πλούσιες σε προβιοτικά καταπραΰνουν το στόμα και καταπολεμούν τον ομαλό λειήνα. Επίσης, πρέπει να πίνετε άφθονο νερό και υγρά ώστε να ξεπλύνετε τις τοξίνες και να μειωθεί η πιθανότητα φλεγμονής.
Το στρες, το άγχος και η κατάθλιψη συχνά ευθύνονται για τον ομαλό λειχήνα στόματος. Κάντε αλλαγές στον τρόπο ζωή σας ώστε να αποφύγετε τέτοιου είδους παθήσεις.
Ομαλός Λειχήνας: Αιτίες και Κλινική Εικόνα
Τα αίτια της εμφάνισης του ομαλού λειχήνα είναι άγνωστα, αν και υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που επηρεάζουν την πάθηση. Ιοι, όπως η ηπατίτιδα C, διάφορα φάρμακα, η ηλιακή ακτινοβολία, το άγχος, βακτήρια και άλλα είναι ανάμεσα σε αυτούς. Ειδικά το άγχος φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην έξαρση της νόσου και των συμπτωμάτων της, καθώς σχετίζεται με όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα.
Όσον αφορά την κλινική εικόνα, η νόσος εμφανίζεται με ποικιλία κλινικών μορφών και προκαλεί βλάβες που χαρακτηρίζονται ως επίπεδες, κνησμώδεις, ιώδης ή λευκές, ακανόνιστου σχήματος ή πολυγωνικές. Οι εκδηλώσεις του ομαλού λειχήνα στη στοματική κοιλότητα έχουν έξι κλινικές μορφές: τη δικτυωτή, τη διαβρωτική, την ατροφική, την κατά πλάκας, τη βλατιδώδη και τη φυσαλιδώδη μορφή. Συχνότερα παρουσιάζονται μορφές όπως η δικτυωτή και η διαβρωτική, ενώ όλες οι μορφές μπορούν να συνυπάρχουν στον ίδιο ασθενή την ίδια χρονική στιγμή. Η διαβρωτική μορφή προκαλεί συνήθως τα πιο επώδυνα συμπτώματα, όπως είναι η δυσκολία στην μάσηση και την κατάποση, η ξηρότητα του στόματος, καθώς και ο γενικός ερεθισμός του βλεννογόνου στη λήψη συγκεκριμένων τροφών και ποτών.
Ο ομαλός λειχήνας εμφανίζεται με εξάρσεις και υφέσεις οι οποίες διαρκούν από μερικές ημέρες, έως και μήνες ή έτη. Έτσι, η νόσος μπορεί να εκδηλωθεί με επώδυνα ή ανώδυνα συμπτώματα και μετά την ίαση να παραμείνει σε “λανθάνουσα” μορφή, δηλαδή ασυμπτωματική κατάσταση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ομαλός Λειχήνας: Διάγνωση, Θεραπεία και Επιπλοκές
Η κλινική εξέταση της περιοχής των βλαβών είναι ο βασικός τρόπο διάγνωσης της νόσου, ενώ επιβεβαιώνεται και ιστολογικά με τη λήψη τεμαχιδίου από την περιοχή της αλλοίωσης (βιοψία). Τεχνικές όπως ο άμεσος και έμμεσος ανοσοφθορισμός χρησιμεύουν για τη διαφορική διάγνωση του ομαλού λειχήνα από άλλα δερματοβλεννογόνια νοσήματα ή αλλεργικού τύπου αλλοιώσεις.
Όσον αφορά τη θεραπεία, αυτή πραγματοποιείται μόνο για το διάστημα που υπάρχουν συμπτώματα και επώδυνες αλλοιώσεις της νόσου, με στόχο την ίασή τους. Τα σκευάσματα που χρησιμοποιούνται είναι είτε τοπικά είτε συστημικά. Στα τοπικά ανήκουν οι κρέμες, οι αλοιφές και τα στοματικά διαλύματα με βάση την κορτιζόνη, ενώ στα συστημικά κυρίως η λήψη λορτικοστεροειδών ή ανοσοκατασταλτικών. Η συστημική θεραπεία χορηγείται σε μικρές δόσεις και για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Όσον αφορά τις επιπλοκές, ο ομαλός λειχήνας θεωρείται προκαρκινική κατάσταση εξαιτίας της εξαλλαγής των αλλοιώσεών του σε καρκίνωμα στοματικής κοιλότητας. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο ποσοστό που υφίστανται εξαλλαγή των βλαβών της νόσου. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια πάθηση η οποία δεν πρέπει να αφεθεί χωρίς θεραπεία.
